ตาบอด ตาดี

ตาบอด ตาดี
หมู่นกจ้อง มองเท่าไร ไม่เห็นฟ้า
ถึงฝูงปลา ก็ไม่เห็น น้ำเย็นใส
ไส้เดือนมอง ไม่เห็นดิน ที่กินไป
หนอนก็ไม่ มองเห็นคูด ที่ดูดกิน
คนทั่วไป ก็ไม่ มองเห็นโลก
ต้องทุกข์โศก หงุดหงิด อยู่นิจสิน
ส่วนชาวพุทธ ประยุกต์ธรรม ตามระบิล
เห็นหมดสิ้น ทุกสิ่ง ตามจริงเอย

จงจำไว้นะ

จงจำไว้นะ  เมื่อยังไม่ถึงเวลาเทพเจ้าองค์ใดจะคิดช่วยเจ้าไม่ได้
ครั้นถึงเวลา ทั่วฟ้าจบดิน ก็ต้านเจ้าไม่อยู่
จงอย่าไปเร่งเทวดาฟ้าดิน เมื่อบุญเราไม่เคยสร้างไว้เลย
จะมีใครที่ไหนมาช่วยเจ้า

เราต้องการของดี

เราต้องการของดี คนดีก็จำต้องฝึก ฝึกจนดี
จะพ้นการฝึกไปไม่ได้ งานอะไรก็ต้องฝึกทั้งนั้น
ฝึกงาน ฝึกคน ฝึกสัตว์ ฝึกตน ฝึกใจ
นอกจากตายแล้วจึงหมดการฝึก
คำว่า ดีจะเป็นสมบัติของผู้ฝึกดีแล้วแน่นอน

เธอจงระวังความคิดของเธอ

เธอจงระวังความคิดของเธอ
เพราะความคิดของเธอ
จะกลายเป็นความประพฤติของเธอ

เธอจงระวังความประพฤติของเธอ
เพราะความประพฤติของเธอ
จะกลายเป็นความเคยชินของเธอ

เธอจงระวังความเคยชินของเธอ
เพราะความเคยชินของเธอ
จะกลายเป็นอุปนิสัยของเธอ

เธอจงระวังอุปนิสัยของเธอ
เพราะอุปนิสัยของเธอ
จะกำหนดชะตากรรมของเธอชั่วชีวิต

ปณิธาน ๓ ประการของท่านพุทธทาส

ปริธาน ๓ ประการของท่านพุทธทาส
๑.การเข้าถึงหัวใจของศาสนาของตนๆ
๒. การทำความเข้าใจระหว่างศาสนา
๓. ออกมาเสียจากอำนาจวัตถุนิยม

ความทุกข์ไม่เคยยึดติดเรา

ความทุกข์ไม่เคยยึดติดเรา มีแต่เราต่างหากที่ยึดติดความทุกข์
ความสุขไม่เคยไปจากใจเรา มีแต่เราต่างหากที่ไม่เคยถนอมมันไว้ในใจเรา

เมื่อเกิดมาอาภัพชาติแล้ว

เมื่อเกิดมาอาภัพชาติแล้วอย่าให้ใจอาภัพอีก ผู้เกิดมาชาตินี้อาภัพแล้ว
อย่าให้ใจอาภัพคิดแต่ผลิตโทษทำบาปอกุศลเผาผลาญตน
ให้ได้ทุกข์เป็นบาปกรรมอีกเลย

ความรักไม่เคยทำให้ใครทุกข์

ความรักไม่เคยทำให้ใครทุกข์
การไม่รู้จักธรรมชาติของความรักต่างหากที่ทำให้เกิดทุกข์
ธรรมชาติของความรักคือเกิดขึ้นในเบื้องต้น
ดำรงอยู่ในท่ามกลาง และแตกดับไปในที่สุด

คนชั่วทำชั่วได้ง่าย

คนชั่วทำชั่วได้ง่ายและติดใจไม่ยอมลดละและแก้ไขให้ดี
คนดีทำดีได้ง่ายและติดใจกลายเป็นคนรักธรรมตลอดไป

คนขุดบ่อน้ำ

คนขุดบ่อน้ำก็ลงต่ำอยู่ในดิน คนก่อกำแพงก็ขึ้นสูงตามกำแพงที่ก่อ
ฉันนี้ฉันใดคนทั้งหลายก็เป็นเช่นนั้น จะสูงจะต่ำขึ้นอยู่กับการกระทำของตน

ผู้เห็นคุณค่าของตัว

ผู้เห็นคุณค่าของตัว

ผู้เห็นคุณค่าของตัว จึงเห็นคุณค่าของผู้อื่น
ว่ามีความรู้สึกเช่นเดียวกัน ไม่เบียดเบียนทำลายกัน
ผู้มีศีลสัตย์เมื่อทำลายขันธ์ไปในสุคติในโลกสวรรค์
ไม่ตกต่ำเพราะอำนาจศีลคุ้มครองรักษาและสนับสนุน
จึงควรอย่างยิ่งที่จะพากันรักษาให้บริบูรณ์
ธรรมก็สั่งสอนแล้วควรจดจำให้ดี ปฏิบัติให้มั่นคง
จะเป็นผู้ทรงคุณสมบัติทุกอย่างแน่นอน

คนที่รู้เรื่องกรรมดีที่สุดคือตัวเราเอง

คนที่รู้เรื่องกรรมดีที่สุดคือตัวเราเอง
คนที่แก้กรรมได้ดีที่สุดคือตัวของเรา
การแก้กรรมต้องทำด้วยการเปลี่ยนพฤติกรรม
ไม่ใช่ด้วยพิธีกรรมแปลกๆ

เตือนมนุษย์

เตือนมนุษย์

มนุษย์ผู้ใด เห็นแก่งานส่วนตัว มนุษย์ผู้นั้น จะไม่มีงานทำในไม่ช้า
มนุษย์ผู้ใด เห็นแก่ทรัพย์ส่วนตัว มนุษย์ผู้นั้น จะไม่มีทรัพย์ครองในไม่ช้า
มนุษย์ผู้ใด เห็นแก่นอนมาก มนุษย์ผู้นั้น จะไม่ได้นอนในไม่ช้า

การกล่าวโทษผู้อื่นโดยขาดการไตร่ตรอง

“การกล่าวโทษผู้อื่นโดยขาดการไต่ตรอง เป็นการสั่งสมโทษ และบาปใส่ตน 

ให้ได้รับความทุกข์ จึงควรสลดสังเวช ต่อความผิดของตน 

 งดความเห็นที่เป็นบาปภัยต่อตน เสีย… ความทุกข์เป็นของน่าเกลียดน่ากลัว 

แต่สาเหตุที่ทำให้เกิดทุกข์ ทำไมพอใจสร้างขึ้นเอง…

การแก้กรรม

การแก้กรรม คือ การแก้ที่ความหลงผิด
การแก้กรรม คือ การเลิกทำความชั่ว
ดังนั้นการแก้กรรมจึงไม่ใช่สำเร็จ
ที่การสะเดาะเคราะห์หรือทำพิธีจากเกจิ

มีสติพร้อม

มีสติพร้อม

จะทำสิ่งใดก็ตาม เราต้องมีสติพร้อม คือ
อย่าให้มีโทสะ อย่าให้อารมณ์เข้ามาควบคุมสติ
อย่าให้เรื่องส่วนตัวและขาดเหตุผล มาอยู่เหนือความจริง

การกล่าวโทษผู้อื่น

“การกล่าวโทษผู้อื่นโดยขาดการไต่ตรอง เป็นการสั่งสมโทษ และบาปใส่ตน 

ให้ได้รับความทุกข์ จึงควรสลดสังเวช ต่อความผิดของตน 

งดความเห็นที่เป็นบาปภัยต่อตน เสีย ความทุกข์เป็นของน่าเกลียดน่ากลัว 

แต่สาเหตุที่ทำให้เกิดทุกข์ ทำไมพอใจสร้างขึ้นเอง…

รอยเท้าแรกที่เหยียบบนดวงจันทร์

รอยเท้าแรกที่เหยียบบนดวงจันทร์ไม่ใช่รอยเท้าของมนุษย์
แต่เป็นรอยเท้าแห่งจินตนาการ

ทำด้วยใจสงบ

ทำด้วยใจสงบ

เราจะทำบุญก็ดี เราจะทำอะไรก็ดี จงทำด้วยความสงบ
อย่าทำด้วยอารมณ์แห่งความร้อน เพราะการทำด้วยอารมณ์ร้อนนั้น
 มันจะพาเราไปสู่หายนะ เมื่อเกิดอารมณ์ร้อน เราจะทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
จงอย่าทำ นั่งให้จิตใจมันสบายเสียก่อน เมื่อจิตใจสบายแล้วปัญญาก็เกิด
 เมื่อเกิดปัญญาแล้ว จะทำสิ่งใดก็เป็นไปโดยความสะดวก

หากโยมจะรัก ต้องรักให้เป็น

หากโยมจะรัก ต้องรักให้เป็น ต้องให้เกิดประโยชน์

ทั้งแก่ตัวเอง และแก่คนที่โยมรัก

ไม่ใช่รักหมาเกลียดแมว หรือรักแบบหัวปักหัวปำ

รักคุด รักซ่อน รักนะเด็กโง่ ถ้าไม่โง่ไม่รัก

หรือรักประเภทขาดเธอไม่ได้ จะตายวันนี้ วันพรุ่ง

ขอให้รักแบบความรักคือการให้ การเสียสละ

 

 

ความเดือดร้อนวุ่นวายใจ

ยามเดือดร้อนวุ่นวายใจที่คิดตำหนิผู้อื่นจนไม่เป็นสุขนั้น

นักปราชญ์ถือเป็นความผิดแลบาปกรรม ไม่มีดีเลย

จะเป็นโทษให้ท่านได้สิ่งไม่พึงปรารถนามาทรมานอย่างไม่คาดฝัน

ยามปกติเลี้ยงลูกด้วยเมตตา

ยามปกติเลี้ยงลูกด้วยเมตตา
ยามมีปัญหาคอยช่วยเหลือด้วยกรุณา
ยามลูกทำดีคอยส่งเสริมด้วยมุทิตา
ยามลูกทำผิดปล่อยให้รับกรรมด้วยตัวเอง คือ อุเบกขา

บริจาค

บริจาค
ทำบุญสังฆทานเป็นจาคะ จาคะเป็นการบริจาคโภคทรัพย์ภายนอก
การสวดมนต์เป็นการภาวนา การภาวนาเป็นการบริจาคภายใน
เพราะฉะนั้น ถ้านับในด้านทิพย์อำนาจ การบริจาคภายในย่อมได้กุศล มากว่า การบริจาคภายนอก
นี่คือเรื่องของนามธรรม

ความรักไม่ใช่การประเคนของให้กัน

ความรัก ไม่ใช่การประเคนของให้กัน

แต่ความรัก คือการมีส่วนร่วมซึ่งกันและกัน

และรักไม่ใช่การโอ้อวด

หากแต่รักคือการเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน เจริญพร

 

 

การตำหนิติเตือนผู้อื่น

การตำหนิติเตือนผู้อื่นถึงเขาจะผิดจริงก็เป็นการก่อกวนจิตใจตนเองให้ขุ่นมัวไปด้วย

นักปราชญ์ตะวันตกกล่าวว่า

นักปราชญ์ตะวันตกกล่าวว่า อำนาจทำให้คนเสีย
ยิ่งมีอำนาจเบ็ดเสร็จ ยิ่งเสียคนแบบเบ็ดเสร็จ

หยุดพิจารณา

หยุดพิจารณา

คนเรานี้ ถ้าไม่มีอะไรทำอยู่ในที่วิเวกคนเดียว จิตมันจะฟุ้งซ่าน และถ้าภาวะนั้นตนไม่ปล่อยให้จิตฟุ้งซ่านไปเรื่อยๆ คือหยุดพิจารณาแล้วค้นสัจจะของ ศีล สมาธิ ปัญญา ย่อมที่จะค้นหาสัจจะในธรรมะได้

อารมณ์ขัน...เป็นสิ่งยอดเยี่ยมที่สุด

อารมณ์ขัน..เป็นสิ่งยอดเยี่ยมที่สุด..

ที่ช่วยรักษาสิ่งอื่นได้…

เพราะทันที-ที่เกิดอารมณ์ขัน

ความรำคาญ..และความขุ่นข้อง-หมองใจ..จะหายไป

กลับกลายเป็น..ความเบิกบานแจ่มใส..ของจิตใจ เข้ามาแทนที่ เจริญพร

 

 

มีความเข้มแข็งอดทน

มีความเข้มแข็งอดทน มีความเพียรจะประกอบคุณงามความดี
คนอ่อนแอโง่เง่าเต่าตุ่นวุ่นวายอยู่กับอารมณ์เครื่องผูกพัน
ด้วยความนอนใจและเกียจคร้านในกิจการที่จะตัวให้พ้นภัย

ผู้ทรงธรรมนั่นแหละคือผู้ทรงเกียรติ

ผู้ทรงธรรมนั่นแหละคือผู้ทรงเกียรติ
ผู้มีความดีนั่นแหละคือผู้มีทรัพย์
ผู้รู้จักพอนั่นแหละคือมหาเศรษฐี

ใจสำคัญ

ใจสำคัญ

การทำบุญนั้น จะต้องทำด้วยจิตใจบริสุทธิ์
จะต้องทำด้วยความศรัทธา
ผลสะท้อนมันจะเกิดขึ้นเกินความคาดหมาย