ตอนเกิดมาพวกเราร้องไห้ได้เอง

ตอนเกิดมาพวกเราร้องไห้ได้เองโดยไม่ต้องเรียนจากใคร
แต่ก่อนที่พวกเราจะไปก็น่าจะเรียนรู้จากใครสักคน
ที่เขารู้วิธีหยุดร้องไห้แล้ว

รักที่สุด คือ อาการยึดที่สุด

รักที่สุด คือ อาการยึดที่สุด

ยึดที่สุด คือ ต้นทางทุกข์ที่สุด

อย่าใจอ่อนให้กับผู้หญิงช่างฝัน

 

อย่าใจอ่อนให้กับผู้หญิงช่างฝัน

มันไม่มีความสุขในชีวิตคู่ที่แท้จริงรออยู่

ให้ใจเย็นรอความงามของผู้หญิงใจดี

แล้วชีวิตคุณจะถูกเติมเต็มด้วยเหตุผล

และความเหมาะสมที่หายไปมาตลอด

การไม่มีใครเลยสักครู่หนึ่ง

การไม่มีใครเลยสักครู่หนึ่ง

หาใช่ความเปล่าเปลี่ยวที่น่ารังเกียจนัก

การคิดถึงใครสักคน ตลอดเวลาต่างหาก

ที่ชวนให้เห็นโลกอ้างว้าง อย่างน่ากลัว

เก้าสิบเก้ารายที่ตัดใจจากคนรักได้

เก้าสิบเก้ารายที่ตัดใจจากคนรักได้
อาจมีชีวิตใหม่ที่ดีขึ้นในโลกนี้
แต่อีกหนึ่งรายที่สิ้นหวังจากคนรัก
อาจต้องไปมีชีวิตใหม่ที่แย่ลงในโลกหน้า 

อย่าด่าคนอื่นเต็มปากเต็มคำนัก

อย่าด่าคนอื่นเต็มปากเต็มคำนัก

เผื่อๆ ไว้ถึงตาตัวเองบ้าง

แล้วอย่าชมคนอื่นแบบน้ำผึ้งผสมยาพิษ

จะได้ไม่มีใครคิดทำร้ายเรา

ผ่านคำชมในภายหลัง

อย่าโมโหคนอื่นที่นินทาคุณ

อย่าโมโหคนอื่นที่นินทาคุณ

ถ้าไม่รู้สึกว่าคุณนินทาคนอื่นเป็นเรื่องน่าโมโห

ไม่มีใครรอดพ้น จากเสียงนินทาอันน่าเจ็บใจ

และไม่มีใคร ไม่เคยทำเช่นนั้นกับคนอื่นมาก่อน

ความกลุ้มใจไม่ใช่แค่คลื่นรบกวนจิต

ความกลุ้มใจไม่ใช่แค่คลื่นรบกวนจิตใจให้หลงติดอยู่กับเรื่องเก่าๆ
มันยังทำตัวเป็นม่านหมอกให้คุณเดินไปหาเรื่องน่ากลุ้มใหม่ๆ ด้วย
เมื่อเห็นโทษของอารมณ์กลุ้มใจที่มีแต่ความสูญเปล่า เสียทั้งจิต
เสียทั้งเวลา จึงเกิดสติ แยกตัวออกมาจากเมฆหมอกอารมณ์กลุ้มเสียได้
แล้วคิดวางแผนหาทางออกด้วยสติ กับทั้งด้วยใจที่ไม่ทุกข์ไปเปล่าๆ
กับผลลัพธ์ที่จะตามมา

บุญที่ทำให้เป็นผู้มีกังวานเสียงน่าฟัง

บุญที่ทำให้เป็นผู้มีกังวานเสียงน่าฟัง
คือการมีใจเป็นสุข
กับการพูดจาด้วยถ้อยคำที่เป็นจริง
ที่สุภาพไพเราะ
ที่ประสานสัมพันธ์
และที่ฟังแล้วเกิดสติทั้งเราและเขา
ตลอดจนมีปิติ
กับการสรรเสริญผู้ควรสรรเสริญ
เช่น พระพุทธเจ้าและผู้ทรงคุณประเสริญทั้งหลาย
บุญอันเกิดจากการใช้เสียงสรรเสริญพระรัตนตรัย
จะช่วยให้คุณเกิดสัญชาตญาณในการพูดให้น่าฟังไปเอง

 

การที่คุณเริ่มรู้จักใครสักคนแบบไม่รู้หน้า

การที่คุณเริ่มรู้จักใครสักคนแบบไม่รู้หน้า
แต่รู้ความคิดของเขา
มันทำให้คุณข้ามขั้นการตัดสินคนอย่างผิวเผินด้วยตาเปล่า
ตัดตรงเข้าไปถึงเนื้อแท้ทางจิตใจของคู่สนทนาโดยตรง

คุณจะเข้าใจหลักกรรมวิบากประการหนึ่ง
คือถ้าพูดดี พูดฉลาด พูดคม
พูดให้คนฟังเป็นสุข ผลจะเป็นใบหน้าโสภาน่าพิสมัย 

นั่นหมายความว่า
ถ้าเขาทำให้คุณติดใจในคำพูดได้ก่อนใบหน้า
เวลาคุณนึกถึงเขา
ก็จะนึกถึงใบหน้าในจินตนาการมากกว่าใบหน้าในความเป็นจริ

เหมือนชาติทองคำต้องสู้ไฟ

เหมือนชาติทองคำ...ต้องสู้ไฟ

ไม้ใหญ่...ต้องสู้ลม

คนที่พูดได้อัปลักษณ์กว่าใบหน้า

คนที่พูดได้อัปลักษณ์กว่าใบหน้า

นานไปจะทำให้คุณนึกถึงใบหน้าอัปลักษณ์กว่าตัวจริง

ส่วนคนที่พูดได้สง่างาม

นานไปจะทำให้คุณนึกถึงใบหน้าที่สง่างามเกินใคร

ใครทำใครได้

 

ใครทำใครได้ ใครไม่ทำใครก็ไม่ได้

บุญนั้นแบ่งกันไม่ได้

ไม่ใช่บุญบาปแบ่งได้นะ

บางทีการพูดความจริงให้น่าเชื่อ

บางทีการพูดความจริงให้น่าเชื่อ
อาจยากกว่า พูดให้คนเชื่อเรื่องโกหกเสียอีก
โดยเฉพาะถ้าความจริงนั้น
ดันไม่ตรงกับความเชื่อของคนฟัง

: เรื่องไหนจริง เวลาจะเข้าข้างเอง

ผู้หญิงที่น่าเกลียด

ผู้หญิงที่น่าเกลียด...คือผู้หญิงที่ตามใจตัว

ผู้ชายที่น่ากลัว...คือผู้ชายที่ไม่รู้จักเกรงใจคน

ตั้งใจเปล่งเสียงพูด

ตั้งใจเปล่งเสียงพูดให้คน
เกิดความเลื่อมใสศรัทธาคุณงามความดี
แก้วเสียงจะฟังเพราะขึ้นทันทีไม่ต้องรอชาติหน้า

เมาเพศหมดค่า

เมาเพศหมดค่า เมาสุราหมดความสำคัญ

เมาการพนันหมดตัว เมาเพื่อนชั่วหมดดี

ปากของเราศักดิ์สิทธิ์ได้ในทันทีที่

ปากของเราศักดิ์สิทธิ์ได้ในทันทีที่
เปล่งเสียงสรรเสริญสิ่งศักดิ์อย่างมีความสุข

คิดดี ก่อนจะเลือกคำพูดให้ดี

คิดดี ก่อนจะเลือกคำพูดให้ดี
พูดดี แล้วทำตรงกับที่พูดเอาไว้

ถ้าเห็นใครชมชอบ

ถ้าเห็นใครชมชอบ
การร่วมด่าเรี่ยราดในโลกออนไลน์
ก็ทำนายได้ว่าในโลกความจริงเขาฟุ้งซ่านจัด
ติดใจเอาความผิดของคนอื่น
มาทำความเสื่อมให้ตัวเอง
และไม่เหลือเวลาพอจะทำอะไรให้ตัวเองดีขึ้น

ไปไหน..ไปลา มาไหว้

ไปไหน ไปลา มาไหว้ 
พบผู้หลักผู้ใหญ่ต้อง อ่อนน้อมถ่อมตน 
ปากหวาน ตัวอ่อน มือเป็นหงอน 
นอบน้อมกตัญญู เชิดชูระเบียบ 
จงเพียบด้วยวินัย จงตั้งใจศึกษา 
นำพาพ้นทุกข์ เป็นสุขอนันต์
 เป็นหลักฐานสำคัญ จงจำใส่ใจเอาไปใช้

เรามักเมาท์กันเรื่องความน่ากลัวตอนโลกแตก

เรามักเมาท์กันเรื่องความน่ากลัวตอนโลกแตก
และหลังไม่มีโลกอยู่
แต่ไม่เมาท์กันเรื่องมหันตภัย
แห่งบาปกรรมที่ร่วมกันพอกพูนเพิ่มขึ้นทุกวัน

วิ่งหนีภาระแล้วคุณจะอ่อนแอ

วิ่งหนีภาระแล้วคุณจะอ่อนแอและรู้สักแย่ลงทุกที
เผชิญหน้ากับภาระแล้ว คุณจะเข้มแข็งและรู้สึกดีขึ้นเรื่อยๆ

ความเลวที่สำนึกได้คือสมบัติของคนดี

 

 ความเลวที่สำนึกได้คือสมบัติของคน ดี

ความดีที่กลับกลอกได้คือสมบัติของคน เลว

ได้ใจแล้ว คือ ได้ธรรม

ได้ใจแล้ว คือ ได้ธรรม
เห็นใจแล้ว คือ เห็นธรรม
รู้ใจแล้ว คือ รู้ธรรมทั้งมวล
ถึงใจตนแล้ว คือ ถึงพระนิพพาน

ผู้มีปัญญาไม่ควรให้สิ่งที่ล่วงแล้วตามมา

ผู้มีปัญญา

ไม่ควรให้สิ่งที่ล่วงแล้วตามมา
ไม่ควรหวังในสิ่งที่ยังมาไม่ถึง


ผู้มีปัญญา
ได้เห็นในธรรมซึ่งเป็นปัจจุบัน
ควรเจริญความเห็นนั้นเนืองๆ
ควรรีบทำเสีย


ผู้มีปัญญา
ซึ่งมีธรรมเป็นเครื่องอยู่
มีความเพียรแยกกิเลสให้หมดไป
จะไม่เกียจคร้าน
ขยันหมั่นเพียรทั้งกลางวันและกลางคืน

ความอาย

ความอาย

เมืองนี้ยังไม่เคยมีพระบิณฑบาตเลย
เพราะเขามีความอายกันเป็นส่วนมาก
แต่ตรงกันข้ามกับเรา
เราเห็นว่าคำที่ว่าอายนี้
เราเห็นว่า อายต่อบาป
อายต่อความผิดเท่านั้น

วาสนานั้นเป็นไปตามอัธยาศัย

วาสนา

วาสนานั้นเป็นไปตามอัธยาศัย
คนที่มีวาสนาในทางที่ดีมาแล้ว แต่คบคนพาล
วาสนาก็อาจเป็นเหมือนคนพาลได้
บางคนวาสนายังอ่อน
เมื่อคบบัณฑิต (ผู้มีปัญญาและประพฤติดี)
วาสนาก็เลื่อนขั้นขึ้นเป็นบัณฑิต
ฉะนั้น บุคคลควรพยายามคบแต่บัณฑิต
เพื่อเลื่อนภูมิวาสนาของตนให้สูงขึ้น 

สอนคนอย่างไร

สอนคนอย่างไร

ทำตนให้ตั้งอยู่ในคุณอันสมควรเสียก่อนแล้ว

จึงสอนคนอื่นทีหลัง

จึงจักไม่เป็นบัณฑิตสกปรก

ประโยชน์จากการฝึกจิต

ประโยชน์จากการฝึกจิต

ผู้ที่ปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน จนมีสมาธิแน่วแน่ เมื่อจิตนิ่งก็รู้ตน เริ่มพิจารณาตน
รู้ตนเองได้ ปัญญาก็เกิดขึ้น ปัญญานี้เรียกว่า ปัญญาภายในจากจิตวิญญาณ
ซึ่งเราจะใช้ปัญญานี้ได้แน่นอน เมื่อเกิดมีปัญหาขึ้นในชีวิตตลอดระยะเวลาอันยาวนานข้างหน้า
นี่คือประโยชน์ของการฝึกจิตแล้ว คุณของสมาธิยังเป็นพลังป้องกันไม่ให้เกิดโรคภัย เจ็บป่วยได้
กล่าวคือ การบำเพ็ญจิต จนจิตสงบนิ่งแล้ว ระบบต่างๆทางประสาทจะได้รับการพักผ่อน
เป็นการปรับธาตุในกายให้เกิดพลังจิตเข้มแข็ง กายเนื้อก็จะแข็งแรงกระชุ่มกระชวยด้วย โลหิตในร่างกายจะหมุนเวียนสะดวกขึ้น ความตึงเครียดตามร่างกายและประสาทต่างๆ จะผ่อนคลายเป็นปกติ โรคต่างๆจะลดน้อยลงโดยเฉพาะผู้ที่ป่วยเป็นโรคความดันโลหิตสูง หายป่วยได้ด้วยการฝึกจิตและเดินจงกรม

ความไม่ยั่งยืน

คุณธรรมความดี

ความไม่ยั่งยืน เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่และแน่นอน
ความยิ่งใหญ่ คือความไม่ยั่งยืน
ชีวิตที่ยิ่งใหญ่ คือชีวิตที่อยู่ด้วยทาน ศีล เมตตา และกตัญญู
ชีวิตที่มีความดี อาจมิใช่ความยิ่งใหญ่
แต่ชีวิตที่ยิ่งใหญ่ ต้องอาศัยคุณธรรมความดีเท่านั้น