เมื่อทำทานครั้งใด ท่านให้หมั่นอธิษฐานว่า ขอจิตเราจงสละความยึดมั่นถือมั่นผิด.ๆ

… เมื่อทำทานครั้งใด ท่านให้หมั่นอธิษฐานว่า ขอจิตเราจงสละความยึดมั่นถือมั่นผิดๆ ได้โดยไม่เสียดาย เช่นเดียวกับที่ไม่เสียดายข้าวของซึ่งทำทานไปนั้น (ตอนที่ ๔๑)

ดังตฤณ : กรรมพยากรณ์ ตอนชนะกรรม

คนเราคบใครก็ต้องมีความเป็นเช่นนั้นในทางใดทางหนึ่ง

... คนเราคบใครก็ต้องมีความเป็นเช่นนั้นในทางใดทางหนึ่ง พยายามซึมซับส่วนดีของเขามาเป็นส่วนหนึ่งของเรา นี่คือประโยชน์ของการอยู่ใกล้ชิดคนดี คนเป็นบัณฑิต เพราะจะมีส่วนดีมากมายในเขาเป็นแรงบันดาลใจแก่เรา แม้ไม่ได้อยู่ร่วมกันตลอดไปก็ช่าง (ตอนที่ ๒๔)

ดังตฤณ : กรรมพยากรณ์ ตอนชนะกรรม, 

การหารเลข ๑ ด้วย ๓ ขอให้ลองเอาเครื่องคิดเลขมากดดู

... การหารเลข ๑ ด้วย ๓ ขอให้ลองเอาเครื่องคิดเลขมากดดู จะเห็นเลขทศนิยมไม่รู้จบคือ ๐.๓๓๓๓๓ คือหารไปเท่าไหร่ก็ลงท้ายด้วย ๓ เสมอ หาที่สิ้นสุดไม่เจอ เปรียบเหมือนกับถ้าเอาทุกข์ทางใจมาหารด้วย ราคะ โทสะ โมหะ ก็จะได้เศษทุกข์ให้ต้องหารกันต่อไปเรื่อย ๆ แต่พอเปลี่ยนมาหารด้วย ศีล สมาธิ และปัญญา ก็จะเกิดกระแสสุขไม่รู้จบเช่นเดียวกัน… (ตอนที่ ๓๕)

ดังตฤณ : กรรมพยากรณ์ ตอนชนะกรรม, 

ความรู้จริงเกี่ยวกับเรื่องของตนเองเป็นสาระแก่นสารที่ประเสริฐกว่าอะไรอื่น

... ความรู้จริงเกี่ยวกับเรื่องของตนเองเป็นสาระแก่นสารที่ประเสริฐกว่าอะไรอื่น อุตส่าห์เป็นเจ้าของอัตภาพมนุษย์ที่ทำกรรมโกยกุศลเข้าตัวได้สารพัดชนิดแล้วอย่างนี้ ต้องคำนึงทำไมว่ายากดีมีจน ขี้ริ้วหรือสวยหล่อ เปลือกพวกนั้นวันหนึ่งธรรมชาติจะมาเรียกคืนจากเราทุกคน แล้วถามว่าชั่วอายุขัยของความเป็นมนุษย์ นี้ เราได้เรียนรู้อะไรมาบ้าง สั่งสมอะไรไว้บ้าง เพื่อการเดินทางไกลในครั้งต่อไป … (ตอนที่ ๓๔)

ดังตฤณ : กรรมพยากรณ์ ตอนชนะกรรม

กรรมเก่าสร้างทางไว้ให้เดิน อย่างไรก็ต้องเดิน

กรรมเก่าสร้างทางไว้ให้เดิน อย่างไรก็ต้องเดิน แต่ระหว่างเดินก็มีสิทธิ์ทำอะไรให้ดีขึ้นได้เหมือนกัน… (ตอนที่ ๔๑)

ดังตฤณ : กรรมพยากรณ์ ตอน ชนะกรรม

คนฉลาดในกรรมต้องอย่างนี้แหละ ทำให้บาปเก่าเจือจางลงด้วยการเติมบุญที่เป็นตรงข้ามกับบาป

... คนฉลาดในกรรมต้องอย่างนี้แหละ ทำให้บาปเก่าเจือจางลงด้วยการเติมบุญที่เป็นตรงข้ามกับบาปนั้น ๆ ลงไปในจิตมาก ๆ กระทั่งรสของบาปถูกกลืนหายไป เหมือน

เกลือหย่อมน้อยถูกน้ำห้วงใหญ่ทำละลาย แม้ยังมีเกลือก็เหมือนไม่มีแล้ว (ตอนที่ ๒๙)

ดังตฤณ : กรรมพยากรณ์ ตอน ชนะกรรม

ถ้าให้สตินำหน้าอารมณ์เสียอย่างเดียว กรรมเก่าทำหน้าที่ได้มากสุดก็แค่ยั่วยวนให้หลงผิด

... ถ้าให้สตินำหน้าอารมณ์เสียอย่างเดียว กรรมเก่าทำหน้าที่ได้มากสุดก็แค่ยั่วยวนให้หลงผิด โดยเราไม่จำเป็นต้องถลำตัวเห็นผิดเป็นชอบ เห็นชั่วเป็นดี หรือเห็นกงจักรเป็นดอกบัว เรื่องเลวร้ายส่วนใหญ่ในชีวิตคนอาจไม่เกิดขึ้น ขอเพียงไม่ตามใจตัวเองเกินขอบเขตทำนองคลองธรรมเท่านั้น (ตอนที่ ๑๑)

ดังตฤณ : กรรมพยากรณ์ ตอน ชนะกรรม

เมื่อใดที่คนเราตกอยู่ใต้อำนาจกิเลส เมื่อนั้นสติปัญญาและความรู้ความสามารถทั้งหลายก็ไร้ค่า

... เมื่อใดที่คนเราตกอยู่ใต้อำนาจกิเลส เมื่อนั้นสติปัญญาและความรู้ความสามารถทั้งหลายก็ไร้ค่า เพราะความคิดอ่านทั้งหมดจะถูกนำมาใช้สนับสนุนความหลงผิดหน้ามืด ตามัว ฉะนั้น ถ้าตั้งใจให้สัตย์ปฏิญาณกับตนเองอย่างแข็งแรงไว้ล่วงหน้า คือเป็นตายอย่างไรจะรักษาศีลให้บริสุทธิ์สะอาด ก็เป็นความอุ่นใจว่าเราไม่มีวันสร้างเหตุแห่งความเดือดร้อนแก่ตนเองในภายหลัง (ตอนที่ ๗)

ดังตฤณ : กรรมพยากรณ์ ตอน ชนะกรรม

กรรมเก่าอาจทำหน้าที่สร้างฉากละครตอนแรก

... กรรมเก่าอาจทำหน้าที่สร้างฉากละครตอนแรก แต่กรรมใหม่ก็สามารถเป็นตัวกำหนดว่าจะให้เหตุการณ์ดำเนินไปจนถึงตอนจบได้อย่างไร (ตอนที่ ๑๑)

ดังตฤณ : กรรมพยากรณ์ ตอน ชนะกรรม

ศรัทธาที่สำคัญยิ่งอีกข้อหนึ่งคือ เชื่อปัญญาตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า

... ศรัทธาที่สำคัญยิ่งอีกข้อหนึ่งคือ เชื่อปัญญาตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า ถ้าหากมีศรัทธาในข้อนี้ข้อเดียว ก็แปลว่าการยอมรับธรรมะดี ๆ มีเหตุผลจะตามมาอีกจนครบ เหมือนมีครูดีที่สุด ก็จะรับวิชาถูกตรงที่สุดด้วย (ตอนที่ ๒๔)

ดังตฤณ : กรรมพยากรณ์ ตอน ชนะกรรม

กรรมเก่าจากอดีตชาติขุดทางให้เราเดินในชาติปัจจุบัน

... กรรมเก่าจากอดีตชาติขุดทางให้เราเดินในชาติปัจจุบัน แต่ถ้ากรรมปัจจุบันมีพลังเหนือกว่าที่ทำไว้ในอดีตชาติอย่างชัดเจน ก็อาจยกระดับให้เดินสูงขึ้นได้ หรือกระทั่งฉีกทางแยกเป็นตั้งฉากเลยก็ยังไหว หนึ่งชีวิตของมนุษย์เรามีศักยภาพได้ขนาดนั้น (ตอนที่ ๔๑)

ดังตฤณ :  กรรมพยากรณ์ ตอน ชนะกรรม

ศรัทธามีหลายแบบ แต่แบบที่จะทำให้อยู่ในเส้นทางผาสุก คือ เชื่อในกรรม

 ... ศรัทธามีหลายแบบ แต่แบบที่จะทำให้อยู่ในเส้นทางผาสุก คือ เชื่อในกรรม เชื่อในผลกรรม เชื่อว่าสัตว์มีกรรมเป็นของตัว ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ความเชื่อเกี่ยวกับกรรมเหล่านี้จะทำให้เกิดความละอายต่อบาป คุมให้เราอยู่ในลู่ทางประพฤติชอบด้วยความเต็มใจ (ตอนที่ ๒๔)

ดังตฤณ : กรรมพยากรณ์ ตอน ชนะกรรม

กรรมคือเจตนา เจตนาคือกรรม ทำกรรมอันใด จิตย่อมปรุงแต่ง จิตย่อมยึดมั่น

... กรรมคือเจตนา เจตนาคือกรรม ทำกรรมอันใด จิตย่อมปรุงแต่ง จิตย่อมยึดมั่น จิตย่อมมีกรรมนั้นติดตามไปประดุจเงาตามตัว กรรมย่อมก่อสภาวะ หรือภพแห่งความสอดคล้องกับกรรมนั้น ๆ ขึ้นในเวลาใดเวลาหนึ่ง ไม่ปัจจุบันก็อนาคต ไม่อนาคตใกล้ก็อนาคตไกล อย่างไรย่อมย้อนมาหาเจ้าของกรรมแน่นอน (ตอนที่ ๒๙)

ดังตฤณ : กรรมพยากรณ์ ตอน ชนะกรรม

ไม่มีเรื่องสำคัญในชีวิตเราเกิดขึ้นด้วยความบังเอิญ

...ไม่มีเรื่องสำคัญในชีวิตเราเกิดขึ้นด้วยความบังเอิญ พระพุทธองค์ตรัสว่า ความรักนั้นเกิดขึ้นด้วยเหตุ ๒ ประการ ประการแรกคือเพราะอยู่ร่วมกันในอดีตชาติ ประการที่สองคือเกื้อกูลกันในปัจจุบัน เหมือนดอกบัวที่เกิดเพราะอาศัยเหตุ ๒ ประการคือน้ำและเปือกตม ขาดอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้ (ตอนที่ ๒๔)

 ดังตฤณ : กรรมพยากรณ์ ตอนชนะกรรม

แนะนำหนังสือ กรรมพยากรณ์ ตอนชนะกรรม โดย ดังตฤณ

แนะนำหนังสือ

กรรมพยากรณ์ ตอน ชนะกรรม

 ผู้แต่ง    : ดังตฤณ

ลานดาว... หญิงสาวที่เกิดมาเพื่อเป็นนางเอก จะทำให้คุณเข้าใจเรื่องกรรมวิบากของคนสวยที่แสนร้าย และได้เห็นสีสันการเปลี่ยนแปลงของเธอกับคนรอบตัว ผ่านรูปแบบความสนุกสนานที่น่าจดจำ

เรื่องย่อ :  ‘สวยและหยิ่ง’ นั้นคงเป็นคำเหน็บแนมผู้หญิงประเภทหนึ่ง ที่เรามักจะได้ยินกันจนคุ้นหู ซึ่งเป็นธรรมดาของใครหลายคน ที่เมื่อมีอำนาจหรือสิ่งที่เหนือกว่าคนอื่น ก็จะเกิดการทะนงตัวขึ้นมา

“ลานดาว” หญิงสาวผู้เพียบพร้อมไปหมดไม่ว่าจะเรื่อง หน้าตา ฐานะ และการศึกษา เธอเกิดมาบนความสมบูรณ์แบบ มีผู้ชายมากมายพากันขยันเข้ามาขายขนมจีบ แต่เธอกลับไม่คิดจะชายตาแล และมองว่าพวกนั้นก็เป็นแค่ผู้ชายโง่ๆ ที่หลงใหลในรูปกายภายนอกของเธอ

แต่แล้ววันหนึ่ง “นนทกานต์” ชายหนุ่มผู้เป็นทั้งเพื่อนสนิท และเป็นหนึ่งในบรรดาหนุ่มๆ ที่หลงเสน่ห์ของเธอ ได้พาเธอมาพบกับหมอดูท่านหนึ่ง ที่ทำนายว่าเธอจะได้พบเนื้อคู่ตอนอายุ 40 และก่อนจะเจอใครคนนั้น เธอจะต้องอกหักถึง 2 ครั้ง เล่นเอาสาวเจ้าที่ไม่เคยรักใครนอกจากตัวเองค้านหัวชนฝา แต่แล้วเรื่องราวที่หมอดูทักก็เริ่มเกิดขึ้นจริง เธอได้เจอคนที่ตนรู้สึกรัก แต่ความรักของเธอก็ไม่อาจสมหวัง จึงทำให้เธอเริ่มรู้ทันกรรมของตัวเอง

และมีแผนการที่จะเอาชนะกรรมในครั้งนี้

สุดท้ายเธอจะต้องรอเนื้อคู่ไปจนอายุ 40 หรือว่าจะได้พบเขาคนนั้นในเวลาอันใกล้

หาคำตอบได้ไน ‘กรรมพยากรณ์ ตอน ชนะกรรม’

ความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนบล๊อกชอบหนังสือชุดกรรมพยากรณ์ของ คุณดังตฤณ ทุกตอนมาก เล่มนี้เป็นตอนแรกที่ได้อ่าน เนื่องจากเนื้่อเรื่องที่สนุกสนาน น่าติดตามทำให้ผู้เขียนไม่เบื่อและเข้าใจในกฎแห่งกรรม จากคำสอนดีๆในหนังสือเล่มนี้หลายๆอย่างผู้เขียนสามารถนำมาใช้กับตัวเองเมื่อยามเจอปัญหาที่ทำให้ไม่สบายใจ  และผู้เขียนจะแนะนำหนังสือเล่มนี้ให้แก่เพื่อนพี่น้องที่รู้จักทุกคนให้ได้อ่าน เพื่อที่พวกเขาจะได้เข้าใจและสนใจกฎแห่งกรรมและการทำดีเป็นคนดี

ทุกข์ทางใจนั้นเป็นสิ่งที่ใครๆ ก็สามารถเลือกได้ว่าจะเอาหรือไม่เอา

                            ทุกข์ทางใจนั้นเป็นสิ่งที่ใครๆ ก็สามารถเลือกได้ว่าจะเอาหรือไม่เอา อยากจะมีหรือไม่มี จะปฏิเสธ บอกปัดไม่รับไว้ก็ได้ ด้วยการปฏิบัติตามคำสอนของพระพุทธเจ้าคือปล่อยวาง
ไม่ยึดมั่นถือมั่นรู้จักทำใจให้เคยชินกับความไม่แน่นอนให้ยอมรับในสิ่งที่ไม่สามารถบังคับควบคุมได้

แต่คนส่วนใหญ่กลับเลือกที่จะแบกรับ  ยึด และเกาะกุม  กำไว้แน่นมากกว่ายอมปล่อย หรือสลัดทิ้งไป
เมื่อมาถึงตรงนี้ ทำให้ฉันนึกถึงเพลงที่มีเนื้อร้องดีๆ ท่อนหนึ่งที่ว่า...

“ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ได้เท่ากับเธอทำตัวของเธอเอง

ให้เธอควรคิดเอาเอง ว่าชีวิตของเธอเป็นของใคร

ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่รับมันมาใส่ใจ

ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอแบกรับมันเอง / (เพราะใจเธอรับไว้เอง)”

                            ฉันก็ขออนุญาตกล่าวถึงภาษาเพลงเป็นภาษาพูดหน่อยนะ  กับประโยคที่ว่า “ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่รับมันมาใส่ใจ” ก็เหมือนเป็นการบอกว่า คนเราจะมีทุกข์มาก  ทุกข์น้อย  หรือไม่ทุกข์เลยนั้น  ก็ขึ้นอยู่กับใจของตัวเองหากใครปล่อยวางได้มาก ไม่รับมันมาใส่ใจ ความทุกข์ก็จะไม่มี หรือมีน้อยลงไป ส่วนใครที่รับมาใส่ใจมาก ยึดมั่นถือมั่นมาก ก็จะมีทุกข์มากตามไปด้วย

ปันยา : ได้เวลาชำระจิตชำรุด

ยิ่งจิตใจผู้คน เข้าถึงธรรมะมากขึ้นเท่าใด

ยิ่งจิตใจผู้คน เข้าถึงธรรมะมากขึ้นเท่าใด

สังคมส่วนรวม ยิ่งได้ประโยชน์มากตามไปด้วย

อปฺปกา เต มนุสฺเสสุ ในหมู่มนุษย์ทั้งหลาย

อปฺปกา เต มนุสฺเสสุ  ในหมู่มนุษย์ทั้งหลาย

เย ชนา ปารคามิโน  น้อยคนนักจักข้ามฝั่งไปได้

อถายํ อิตรา ปชา  ส่วนคนนอกนี้

ตีรเมวานุธาวติ  ก็ได้แต่วิ่งเลียบเลาะริมฝั่ง

พระพุทธเจ้าท่านทรงอุปมาว่า

พระพุทธเจ้าท่ านทรงอุปมาว่า เปรียบเหมือนเต่าตาบอดตัวหนึ่งที่อาศัยอยู่ในมหาสมุทรทุก100ปีเต่าตัวนี้จะโผล่หัวขึ้นมาพ้นน้ำสักครั้งหนึ่งซึ่งในมหาสมุทรก็มีห่วงเล็กๆลอยอยู่ 1ห่วงโอกาสที่เต่าจะโผล่หัวขึ้นมาแล้วสวมเข้ากับห่วงพอดีนั้นยากเพียงใด... การได้เกิดมาเป็นมนุษย์ของเราๆท่านๆทั้งหลายยังนับว่ายากยิ่งกว่า

ตั้งสติแล้วพยายามหันมาเข้าใจชีวิตตามความเป็นจริงจะดีกว่า

ตั้งสติแล้วพยายามหันมาเข้าใจชีวิตตามความเป็นจริงจะดีกว่าเผื่อจะช่วยให้อะไรๆ ดีขึ้นบ้างเพราะทุกสรรพสิ่งล้วนหนีไม่พ้นต้องวนเวียนอยู่ในวงจรของการเกิดขึ้นตั้งอยู่และดับไปด้วยกันทั้งสิ้นหากเปลี่ยนมุมมองใหม่ ก็จะได้พบได้เห็นสิ่งใหม่ๆ

ตเถว กตปุญฺญมฺปิ บุญที่ได้ทำไว้ในโลกนี้

ตเถว กตปุญฺญมฺปิ   บุญที่ได้ทำไว้ในโลกนี้

อสฺมา โลกา ปรํ คตํ  ย่อมต้อนรับผู้ที่จากไป

ปุญฺญานิ ปฏิคณฺหนฺติ   เหมือนญาติที่รักมาจากที่ไกล

ปิยํ ญาตึว อาคตํ  ฝูงชนย่อมเต็มใจต้อนรับ

ความสุขของคนเรานั้นมันไม่ควรไปหวังพึ่ง“สิ่งภายนอก” ที่ได้มา

ความสุขของคนเรานั้นมันไม่ควรไปหวังพึ่ง“สิ่งภายนอก” ที่ได้มา  มี หรือมากมายหรอก

แต่มันควรอยู่กับ“สิ่งภายใน” ซึ่งเรียกว่า“ใจ” (ที่รู้จักพอ) ของเรามากกว่า

Live & Learn อยู่ที่เรียนรู้

Live & Learn
อยู่ที่เรียนรู้

เมื่อวันที่ชีวิต เดินเข้ามาถึงจุดเปลี่ยน
จนบางครั้งคนเรา ไม่ทันได้ตระเตรียมหัวใจ
ความสุขความทุกข์ ไม่มีใครรู้ว่าจะมาเมื่อไหร่
จะยอมรับความจริง ที่เจอได้แค่ไหน(ฮื้อ ฮือ) 

เพราะชีวิตคือชีวิต เมื่อมีเข้ามาก็มีเลิกไป
มีสุขสม มีผิดหวัง หัวเราะ หรือหวั่นไหว เกิดขึ้นได้ทุกวัน
อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติเราให้ทัน
อยู่กับสิ่งที่มี ไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด
สุขก็เตรียมไว้ ว่าความทุกข์คงตามมาอีกไม่ไกล
จะได้รับความจริง เมื่อต้องเจ็บปวดไหว (ฮื้อ ฮือ)

ในเมื่อเส้นทางชีวิตของคนเรา ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบมิได้โปรยปราย
อบอวลด้วยกลิ่นมะลิ จึงสมควรอย่างยิ่งที่จะต้องเตรียมตัวเตรียมใจไว้ให้พร้อม
เสมอ  ที่จะพบกับอุปสรรคปัญหา  และนานาเหตุการณ์ไม่คาดคิด  ซึ่งอาจจะเกิด
ขึ้นได้ ณ เวลาใดเวลาหนึ่ง แบบฉับพลันทันทีโดยไม่ทันให้ตั้งตัวก็ได้


การมีสติอยู่ กับปัจจุบันยอมรับในความเปลี่ ยนแปลงที่ ไม่ อาจหลีกเลี่ยงได้
และสลัดความยึดมั่นถือมั่นในความเป็น“ตัวเรา ของเรา” ให้หมดสิ้น
ยิ่งปล่อยวางได้มากและเร็วเท่าใดก็จะพ้นจากความทุกข์ทางใจได้เร็วขึ้นเท่านั้น

ปันยา : ได้เวลาชำระจิต

ความสุขของฉันมันควรอยู่กับการได้“เห็นคุณค่า” และ“รู้จักพอใจ” ในสิ่งที่มีอยู่ เป็นอยู่ ต่างหากล่ะ!

ความสุขของฉันมันควรอยู่กับการได้“เห็นคุณค่า” และ“รู้จักพอใจ” ในสิ่งที่มีอยู่ เป็นอยู่ ต่างหากล่ะ!

ใครอยากได้รับผลดีๆ ต้องสร้างเหตุที่ดีไว้ส่วนใครที่เคยทำชั่วมามากก็มีทางออกเดียว

ใครอยากได้รับผลดีๆ ต้องสร้างเหตุที่ดีไว้ส่วนใครที่เคยทำชั่วมามากก็มีทางออกเดียวคือเร่งทำดีให้มากขึ้นๆ 

ดังที่ พระพุทธเจ้าท่านทรงเปรียบเหมือนการเติมน้ำบริสุทธิ์เข้าไปในน้ำเกลือความเค็มของเกลือก็จะค่อยๆลดลงไปเองจนในที่สุดแรงวิบากก็ตามจับไม่ได้ไล่ไม่ทันจึงสลายกลายเป็นอโหสิกรรมไม่ต้องรับเวรรับกรรมอีกต่อไป

พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า อย่าดูถูกบุญเล็กน้อยว่าจักไม่สนองผลน้ำตกจากเวหาทีละหยาดๆ

พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า

อย่าดูถูกบุญเล็กน้อยว่าจักไม่สนองผลน้ำตกจากเวหาทีละหยาดๆ 

ยังเต็มตุ่มได้นักปราชญ์สะสมบุญทีละเล็กทีละน้อยย่อมเต็มด้วยบุญได้เช่นกัน

พระพุทธเจ้าทรงตรัสห้ามไว้ว่าไม่ควรทำอย่างยิ่งเพราะจะเป็นการนำภัยมาสู่ตัวเองและชีวิตอื่นอันได้แก่

พระพุทธเจ้าทรงตรัสห้ามไว้ว่าไม่ควรทำอย่างยิ่งเพราะจะเป็นการนำภัยมาสู่ตัวเองและชีวิตอื่นอันได้แก่...  

1. ค้ามนุษย์

2. ค้าชีวิตสัตว์

3. ค้าอาวุธ

4. ค้ายาพิษและ

 5. ค้าสิ่งเสพติดมึนเมา

บุญกิริยาวัตถุ 10 ทิฏฐุชุกัมมม์

บุญกิริยาวัตถุ 10  ทิฏฐุชุกัมมม์ 

ทำบุญด้วยการทำความเห็นให้ตรง เช่น เห็นว่ าพ่อแม่เป็นผู้มีพระคุณ  บุญบาปมีจริง  ทำดีได้ดี  ทำชั่วได้ชั่ว 

การเวียนว่ายตายเกิด โลกนี้โลกหน้า มีจริงเป็นต้น

บุญกิริยาวัตถุ 10 ธัมมเทสนามัย

บุญกิริยาวัตถุ 10  ธัมมเทสนามัย 

ทำบุญด้วยการสั่งสอนธรรมให้ความรู้ ในทำนองเดียวกัน สิ่งที่ฉันได้เขียนให้เธออ่านนี้ ก็จัดว่าเป็นบุญกับเค้าด้วย

บุญกิริยาวัตถุ 10 ธัมมัสสวนมัย

บุญกิริยาวัตถุ 10  ธัมมัสสวนมัย 

ทำบุญด้วยการฟังธรรมศึกษาหาความรู้ เช่น  สิ่งที่เธอกำลังทำอยู่เวลานี้ (อ่านหนังสือธรรมะ)ก็เป็นบุญเหมือนกันนะ