ไม้หลักปักเลน พร ภิรมย์

เพลงไม้หลักปักเลน : พร ภิรมย์

จะขอสาธกยกลิขิต ถึงชีวิตอันไร้แก่นสาร

คนเกิดแก่กายย่อมวายปรานณ์มัจจุมาร เขาไม่ปราณี

เมื่อมี ชีวิต อย่าริษยาจงนะอุตส่าต์ สร้างความดี

เอื้อเฟื้อเมตตา และปราณีพรหมวิหารสี่ ควรพึง สังวร

พกหินไว้ ให้ใจหนักหนักให้ตรงตามหลักคำพระท่านสอน

คนทุกคนไม่พ้นกองฟอน มีที่นอน อยู่เพียงฝังกาย

อย่าละโมบ โลภ แต่ลาภโดยไม่อายบาป ทำชั่วเหลือหลาย

ยามปลดปลง ต้องลงอบายจงอย่าก้าวก่าย และแย่งกันกิน

อย่ายุ อย่าแยง ตะแคงแซ่ะส่อเสียดเซาะแซะเดาะแดะ ดีด ดิ้น

ไก่เห็นตีนงู ต่างรู้มลทินว่าใครผิดศีล เสียไม่ สร่างเซา

เหาบนหัว ของตัวนะไม่เห็น คนอื่นเขาไม่เป็นกลับเห็นตัวเหา

ช่างไม่ส่องกระจกแล้วชะโงกมองเงา ว่าตัวเป็นเหา ควรเกาตัวเอง

เมื่อเป็นผู้ใหญ่ ต้องใจหนัก หนักเสมือนไม้หลักต้องปักตรงเผ็ง

อย่ากระดก ชิวหาให้เด็กมันด่า กันเองคนเราเกรง กันด้วยความดี

อย่าเป็นไม้หลัก ที่ปักชายเลน ใครเหนี่ยวนะ ก็เอนผิดธรรมวิถี

คนดีไม่ได้ก็เพราะว่าไม่ทำดี ขาดพรหมวิหารสี่หมดดีในตัว

คนซื่อจริงจริงทำนิ่งไม่เห็น ปากหวานนะไม่เป็นกลับเห็นเป็นชั่ว

อย่านึกว่าเหมือนกันแล้วไม่สำคัญเท่าตัวตราดี ตราชั่วจะติดตัวจนตาย